Natuurlijk! Volgens een onderzoek van de UGent ben je als werkzoekende soms slechter af als je je studentenjobs op je cv vermeldt. Lees er hier meer over. Ik begrijp die onderzoekers hun conclusies eigenlijk niet goed.
Volgens de onderzoekers kunnen twee economische theorieën de resultaten verklaren.
“Enerzijds kan het uitoefenen van studentenarbeid zowel een positieve als een negatieve invloed hebben op het menselijk kapitaal van jobkandidaten. Tijd spenderen als jobstudent kan nuttige (hard en soft) skills opleveren, maar kan tegelijk ook een drempel zijn om het maximum uit de studies te halen”, aldus Stijn Baert van de UGent.
“Anderzijds kunnen werkgevers studentenarbeid (mis)interpreteren als een signaal voor kenmerken die op basis van een schriftelijke sollicitatie onbekend zijn: werkgerichtheid en werkijver enerzijds en een desinteresse in de studies en lagere sociaal-economische afkomst anderzijds.”
“Op basis van ons onderzoek is het duidelijk dat de positieve (werkijver, juiste vaardigheden, …) en negatieve aspecten (desinteresse in de studies, lagere sociaal-economische afkomst, …) van studentenarbeid elkaar in het begin van het sollicitatieproces globaal in evenwicht houden. Voor sommige beroepen nemen de negatieve aspecten blijkbaar wel de bovenhand.”
Desinteresse in de studies
Mag ik als simpele ziel zeggen dat dit quatsch is? Er zijn verschillende categorieën van jobstudenten: zij die vakantiewerk doen omdat het moet van de ouders, zij die noodgedwongen bijverdienen om hun studies te kunnen betalen, zij die werkervaring willen opdoen in hun studiegebied, … Ik ken geen enkele student die vakantiewerk gaat doen om niet te hoeven blokken voor zijn examens. Werken doe je op die leeftijd niet zo gauw voor je plezier. Neen, je wil sparen of schulden vermijden, je denkt vooruit en beseft dat je zonder geld weinig kan doen in het leven, je wil netwerken, je wil iets betekenen. Stellen dat studentenwerk een desinteresse in de studies aantoont, is hetzelfde als zeggen dat de zon schijnt omdat de evenaar door Dumbo zijn achterwerk loopt. Causaal verband: nul.
Als ik op mijn eigen studentenjobs terug kijk, kan ik zelfs zeggen dat ze me hielpen in mijn studies. De mens en de maatschappij waren 3 jaar lang mijn studieobject tijdens de opleiding maatschappelijk werk (optie personeelswerk voor de volledigheid). Waar kan je dat beter observeren dan in een winkel en in de horeca? Elk weekend opnieuw kon ik de theorie toetsen aan de praktijk, met anderen discussiëren over theorie X of Y. In het zesde middelbaar moest ik een eindwerk maken voor psychologie. Ik scoorde 80%. Alle info die ik nodig had kreeg ik via mijn studentenjob. Het bespaarde me opzoekingswerk wat me meer tijd gaf om een inhoudelijk sterk dossier neer te zetten als bleuke van 17 jaar. Nog groen achter mijn oren enal. Thuis was ook geen internet voorhanden en over mijn onderwerp bestond weinig literatuur in de bib. Ik ben nog steeds die mensen dankbaar die me aan relevante informatie hielpen. Bij het lezen van mijn werkje werden nogal wenkbrauwen gefronst, het ging de leraarskamer rond en werd gretig gelezen. In de jaren ’90 waren erectiestoornissen nog een groot taboe in een katholieke school. Well, somebody had to be the first one 😉
Sociaal-economische afkomst
Nog zo een dijenkletser: studentenarbeid wijst op een lage sociaal-economische afkomst? Excuse me? Hebben de heren en dames onderzoekers een keertje de profielen gecheckt van jobstudenten over gans Vlaanderen? Ook kinderen van ‘de middenklasse’ steken de handen uit de mouwen. Ze doen het misschien met een ander doel dan de jongeren uit die zogenaamde lage sociaal-economische laag van de bevolking (definitie?) maar ze doen het wel. De ene spaart voor Werchter of een reisje naar Ibiza, de ander spaart voor het inschrijvingsgeld aan de unief of voor kledij.
Dus?
Voor de volledigheid: ik ben niet afkomstig van de bourgeoisie en volgens dit onderzoek vertoonde ik vanaf mijn 12 jaar een desinteresse in mijn studies (ja, in de jaren ’90 kon je toen nog ergens achter hoek en kant een centje bijverdienen onder de minimumleeftijd). Hoe komt het dan dat ik telkens afstudeerde met onderscheiding en daags na mijn studies al aan het werk was tot op heden zonder ook maar 1 dag werkloos te zijn? Terwijl ik voltijds werkte, volgde ik na mijn bachelor nog een opleiding die gelijkgesteld wordt met iets graduaatsachtigs en enkele jaren (en kinderen) later volgde ik dan nog eens een jaar avondonderwijs.
Waarom schrijf ik dit allemaal? Omdat ik niet de enige ben. Veel jongeren en volwassenen combineren hun studies met weekendwerk, vakantiewerk, vrijwilligerswerk, … Dat vormt hen net tot wie ze zijn. Het helpt hen hun competenties te ontwikkelen. Competenties waar ze later in een werkomgeving op beoordeeld worden. Op dat moment plukt een werkgever de vruchten van de inzet van die jongeren. Geef hen dus niet het etiket van marginale luiaard (jaja, ’t is wat cru, ik weet het). Geef hen kansen en waardeer hen omwille van hun werkgoesting en engagement. Zij hoeven niet achtergesteld te worden tijdens selecties omdat ze godbetert geleerd hebben om te werken voor hun centen.