Ik presenteer u: mijn dochter, Miss H! Vanaf haar eerste schooldag besliste ze dat ze geen liefje hoeft. Geen vriendje, geen lief, geen echtgenoot. Dat loopt toch maar in de weg en je moet daar dan mee kussen. ‘Want kijk naar grote broer (die is anderhalf jaar ouder) mama. Die moet tijdens de speeltijd naast zijn vriendinnetje gaan zitten in plaats van met zijn vriendjes te spelen want anders is ze boos.’ Korte tijd later was het tussen broer en zijn liefje uit. En terug aan. En toen definitief uit. Miss H keek het met lede ogen aan en dacht er het hare van. Ze vond dat duidelijk tijdverspilling.
Vandaag zette ze haar statement nogmaals duidelijk kracht bij. Raketman was haar al een tijdje aan het plagen zoals alleen een kleine broer zijn zus het bloed vanonder de nagels kan halen. Plots galmde door de living (en de ramen stonden open dus toevallige passanten waren getuige): ‘Jasper, let op hè manneke want meisjes plagen is motten vragen!’ Raketman droop wijselijk af 🙂