Het lijkt alsof we de afgelopen maanden geen slag gedaan hebben. Niets is minder waar. Achter de schermen werd er nagedacht, geteld, gewerkt, voorbereid en gebrainstormd. Eens we onze vergunning kregen van de stad, begonnen we met het opvragen van offertes. Dat klinkt simpel maar is het niet. We willen er een beetje de fatsoenlijke en betrouwbare aannemers tussenuit halen. Het kaf van het koren scheiden, weet je wel.
Wij doen dus meer dan gewoon een mailtje sturen naar een aannemer. We checken referenties, informeren bij de architect naar zijn ervaring met deze of gene aannemer, gaan eens kijken naar een opgeleverd huis van die aannemer, enz. Bijkomend: als je 10 aannemers aanschrijft, reageren er hoop en al een stuk of 4. Die mannen hebben allemaal werk genoeg precies…
We geven onszelf nog enkele weken en dan hakken we de knoop door voor de ruwbouw. Hopelijk kan de afbraak van het bijgebouw dan dit jaar nog gebeuren. Idealiter zou er ook dit jaar nog een aannemer starten met de kelder en ruwbouw maar ik vrees er een beetje voor.
Daarnaast hebben we ook al een degelijke offerte voor zelfbouwpakketten voor elektriciteit, ventilatie en sanitair. Daar komt ook behoorlijk wat bij kijken.
We gaan binnenkort met de plannen van de architect naar een keukenwinkel. De keuken en de badkamer zijn de dingen die voor mij toch wel heel belangrijk zijn in dit hele project. Comfort en kwaliteit staan voorop. Daar zal waarschijnlijk een prijskaartje aan vast hangen maar dit zijn ruimtes die in ons gezin erg intensief gebruikt worden.
In de broeierige zomerzon die vorige week boven Molenstede hing, begon De Wederhelft al te graven voor Infrax. Bedoeling is dat die mannen hier een aansluiting op het gasnet komen leggen en daar moet je één en ander voor voorbereiden. Lees: uitgraven. Daar zijn we nog niet meteen mee klaar. In de grond blijkt vanalles te zitten dat er eigenlijk niet hoort te zitten. Bouwpuin bijvoorbeeld :\
