Tablets en champignons: ze zullen nooit vriendjes worden. Ik wist dat niet. Vandaag mocht ik het proefondervindelijk leren. Wij kochten enkele jaren geleden in China een voddentablet. Zo een spotgoedkoop dingetje dat ze dan nog eens gratis verzenden ook. En dat werkt dus effectief hè! Het enige nadeel is dat de batterij het niet al te lang trekt. Maar voor de kinderen is dit een perfect instrument om spelenderwijs vertrouwd te raken met de moderne technologie.
Jaja, want de kinderen die krijgen alles kapot en de kinderen maken alles vuil en smerig. We kopen dus geen dure tablet maar laten hen eerst met zo een goedkoop dingetje hun gang gaan. Die kinderen toch. Wie is nu de eerste die de tablet met permanente vetzakkerij heeft opgezadeld? Juist ja: ondergetekende. De wederhelft hangt die dingen met hun adaptor op de zotste plaatsen aan de stroom om terug op krachten te komen. Eén van zijn favoriete plaatsen is de keuken, pal naast de elektrische kookplaat.
De kookplaat waar ik bijvoorbeeld pasta carbonara maak. Ik doe daar altijd champignons bij. Zal ik eens iets vertellen over champignons? Niet alleen wonen daar de marginale kabouters in die geen paddenstoel kunnen betalen, nee hoor. Champignons leven en hebben emoties en ze voelen pijn. Ik had net 500 gram van die onnozelaars in plakjes gesneden en in de pan gesmeten. Krijsend ondergingen ze hun lot. Toen wilde ik ze in een bord mikken zodat ze konden uitlekken op huishoudpapier. Enkele van die smeerlapjes kregen de tablet in de gaten en sprongen er op als halve wilden!
Daar lagen ze dan verminkt te wezen op de tablet. Als straf kregen ze een enkele rit naar mijn maag. De tablet heeft nu een vetvlek. Ik krijg die niet fatsoenlijk weg. Een blijvende herinnering aan de marteling van de killer-champignons.
hahhahhahahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa daar vrààààààààgt ge nu toch gewoon om eh?? wie sluit nu een tablet aan naast een kookplaat :-)))))))))))))))
en de kindjes waarschijnlijk van onder de wenkbrauwen kijken : die mama toch….