Het Valentijnsweekend leek ons het ideale moment om met het grote werk te beginnen. Er werd hier geslepen, gebeiteld, afgebroken, gevloekt en gezucht. Onze oudste van 7 mocht De Wederhelft helpen. Dat kind deed dat supergoed. Uitgedost met stofbril, mondmasker en gehoorbeschermers, hielp hij het stof bestrijden terwijl De Wederhelft veel kabaal maakte met zijn machinerie. De nieuwe elektriciteitskast hangt nu te pronken tegen de keldermuur. Dat op zich was al een heel karwei. De kelder is namelijk niet hoog genoeg voor De Wederhelft om recht te kunnen staan en dat wreekt zich op zijn rug. Had ie maar geen meter negentig moeten worden 😉
Bij de huidige elektriciteitskast zijn we op verkenning gegaan. Zo ontdekten we dat mensen in de jaren ’50 – ’60 gloednieuwe pyama’s van de bomma gebruikten als isolatie tussen binnenmuur en buitenmuur. Ze zaten zelfs nog in de originele verpakking! Hard labeur was het om een sleuf voor te bereiden van de huidige elektriciteitskast naar de kelder, waar de nieuwe kast hangt. Het verraste ons dat het pleisterwerk relatief goed standhield tijdens het slijpen. Laat ons hopen dat dit overal in huis zo zal zijn. Ik vermoed namelijk dat we na de werken plafonds en muren terug gaan moeten laten bepleisteren omdat de boel gaat afbrokkelen. Het huidige pleisterwerk heeft immers de pensioengerechtigde leeftijd in mensenjaren bereikt.
In de stal is de grote opruimactie op kruissnelheid gekomen. Daar wordt vanaf morgen hard gewerkt. We voorzien er een tijdelijke badkamer met toilet. Dat moet dienen tot de nieuwe (ook tijdelijke maar soit) badkamer op de bovenverdieping klaar is. Het zal wennen zijn om met handdoek en negligé door de veranda te struinen op weg naar de douche in plaats van je boven in de badkamer om te kleden.
Als alles mee zit, beginnen we deze week ook aan de verdere voorbereidingen voor het vervangen van elektriciteit en sanitair. Tegelijkertijd gaan we ventilatie (D) in huis voorzien. Kort samengevat: drukke en stoffige tijden breken hier aan 😉