… Toch als ik dit artikel mag geloven.
Graag deel ik enkele passages uit het artikel met jullie:
Progressieven bleken volgens de onderzoekers niet alleen vaak een positiever woordgebruik te hanteren, maar zouden ook op beeldmateriaal meer een oprechte lach laten blijven dan hun conservatieve collega’s.
Het onderzoek toonde aan dat progressieven vaker beroep deden op een positieve taalgebruik,” merkt Sean Wojcik op. “Bovendien bleken progressieven op foto’s vaker een lach te vertonen dan hun conservatieve collega’s. Aan de rimpels rond ogen kon ook worden afgeleid dat de lach bij progressieven vaak oprechter is dan bij conservatieven.
Ik zou hier laagbijdegrondse dingen kunnen bij schrijven over mensen die een ander gedachtengoed aanhangen, maar ik verlaag me daar niet toe. Ik vind dit artikel wel goed passen bij waar Open VLD voor staat. Een optimistische partij die met een positieve blik kijkt naar de toekomst. Goesting is hier een sleutelwoord.
We moeten durven geloven en investeren in een groei-economie. Daarmee bedoel ik niet een economie die draait op slaven zoals sommigen het voorstellen in de media. Er zijn mensen waarbij wat activering geen kwaad kan maar er zijn er ook die verdiend met rust gelaten mogen worden. Ik blijf pleiten voor een activeringsbeleid dat ruimte laat voor maatwerk. Geen holle slogans die bij de ene helft van de bevolking kwaad bloed zetten en bij de andere helft voor nog meer wrevel en stigma’s creëren. Neen. Een gericht beleid dat ruimte laat voor een individuele aanpak.
Wie niet kan werken, zij het om medische of andere gegronde redenen, die moet dat niet doen. En die moet daar zeker niet te pas en te onpas met zijn neus op gedrukt worden. Maar wie niet wil werken, mag niet van de maatschappij verwachten dat zij daar voor opdraait. Mensen moeten durven zelf verantwoordelijk te zijn voor de keuzes die ze bewust maken. En mensen moeten kunnen aanvaarden dat sommige keuzes minder plezante gevolgen hebben.
Om nog even terug te komen op het artikel: je moet durven open staan voor veranderingen in plaats van angstvallig vast te houden aan (oude) patronen. Je leven is veel aangenamer als je verwonderd kan zijn, als je durft te zeggen ‘We weten niet waar we gaan uitkomen als we dit proberen, maar we geven het een kans.’ Zelf deed ik dat bijvoorbeeld een goeie 4 jaar geleden. Ik startte met een bijberoep. Een jaar heb ik lopen twijfelen voor ik de stap zette. En nu zeg ik: ‘Dit was een goede beslissing, had ik het maar eerder gedaan.’
Zorg dat je op termijn niet met spijt terugkijkt naar gemiste kansen. Maar grijp ze als ze voor je neus bengelen. Het zal je leven verrijken en een boost geven aan je geluksgevoel. Ook al krijg je er volgens het artikel lachrimpels van, laat dat je niet tegenhouden. Tegenwoordig hebben ze daar Botox voor 😉