Vorige week besloot ik in een dol moment eens deel te nemen aan een wedstrijd van Witsand Uitgevers. Tot mijn verbazing won ik nog ook! De prijs was een gesigneerd exemplaar van ‘Macht en gezag’. Dat is het meest recente schrijfsel van em. prof. en voormalig Belgisch premier Mark Eyskens. Zijn 51e boek om precies te zijn (bewijsstuk A: http://www.eyskens.com/styled-2/page43/page43.html). Los van zijn politieke carrière vind ik mijnheer Eyskens een verstandig man. Een kranig oudje ook wel. Vorig jaar ontmoette ik hem tijdens de voorstelling van het boek van mijn achternicht, Ingrid Baraitre (http://www.ingridbaraitre.com/). Hij stond daar netjes tussen het publiek aandachtig te luisteren naar het interview dat ze gaf. Na enig aandringen nam hij kort zelf het woord. Daar stond hij dan: een klein opdondertje met wenkbrauwen die groot genoeg waren om er spinnenrag mee te verwijderen in de living. Jezus, het leken wel 2 suikerspinnen die op zijn voorhoofd plakten! Zijn eerste woorden zijn me helemaal ontgaan omdat ik hem zo aan het observeren was. Ik had me hem in gedachten heel anders voorgesteld: groter vooral. Waarom associëren we macht en aanzien toch altijd met (letterlijk) grote mensen? Is het de schuld van Obama? Aan Sarkozy zal het in elk geval niet liggen 🙂
In zijn nieuwste boek zoekt hij antwoorden op vragen over politiek en democratie. Volgens de achterflap van het boek heeft hij daar een leven lang over nagedacht. Ik geloof dat. Dit jaar viert hij zijn 80e verjaardag. Dat betekent dat hij al 80 jaar aan het nadenken is over politiek en democratie. Waarmee vult een baby of puber anders zijn dagen? Dat schept voor mij hoge verwachtingen over de inhoud van het boek. De citaten die bij elk titeltje staan, zitten alvast goed. Volgende maand ga ik me aandachtig door dit boek worstelen. Dan kan ik onderbouwd van gedachten wisselen met die man als ik hem nog eens tegen het lijf loop.
