In het weekend hebben we wat meer tijd om te kokerellen. Voor morgen staat er konijn in mosterdsaus op het menu en da’s nu eenmaal lekkerder als je het daags voordien klaar maakt. Dan heeft het een nachtje kunnen trekken. De Wederhelft slachtte mijn konijn zodat ik er vanavond aan kon beginnen. Net toen ik druk in de weer was met konijnenbouten, bier, kruiden, … was het bedtijd voor Raketman. Hij kwam naar de keuken voor een nachtzoen en zag dat ik aan het koken was. Dus kwam de onvermijdelijke vraag:
‘Wat gaan we morgen eten mama?’
‘Konijn met kroketjes jongen.’
Ik was voorbereid op een lang gezicht. Hij ziet graag konijntjes maar niet als ze morsdood op zijn bord liggen. Tegen alle verwachtingen in begonnen zijn ogen te blinken, werd hij zelfs enthousiast en zei: ‘Echt??? Joepie!!!!’
Ik snapte er niks van. Tot ik een gniffelende Wederhelft in de gaten kreeg. Die wees naar wat er op het verzorgingskussen van Mooie Meid lag. *diepe zucht*
