De dochter volgt sinds dit schooljaar wekelijks een uurtje dansles. Kleuterexpressie heet het officieel en in haar geval dekt het beter de lading. Door haar hyperlakse gewrichten is de zin voor evenwicht en coördinatie niet altijd wat het moet zijn. Desalniettemin vind ik dat ze al veel vooruitgang boekte sinds de start. Het aantal valpartijen gaat in dalende lijn. Wat ze doet, begint ook steeds meer op dansen te lijken.
Sinds ze baby was, weten we al dat ze een muziekliefhebber is en dat ze gevoel voor ritme heeft. Het is een aangeboren gave. Gisteren hadden we een radiozender met allemaal rocksongs opgezet tijdens het eten. Onbewust begon ze mee te wiegen op het ritme van de muziek, haar hoofdje ging zacht op en neer.
In de dansles doen ze met de kleuters meer aan beeldende expressie. De kleuters beelden dan naar het voorbeeld van de juffen uit wat ze horen. Elke week kan ik stiekem de laatste 5 minuten van de les meepikken. Dan hoor ik ook op welke liedjes ze danst. Het Vliegerlied is een vaste waarde. Omdat er in de schoolvakanties geen dansles is, besloot ik dat liedje eens op te zoeken zodat ze thuis wat kon dansen.
Ik moet zeggen: de versie van de juffen is zediger als wat ik hier zag. Vooral het stukje ‘en ik neem je bij de hand’. Gelukkig maar 🙂
Ik geef jullie met plezier deze oorworm als cadeautje voor de feestdagen, geniet er van!