Onze middelste Koter wordt morgen 5 jaar. Ze vindt dat heel wat. Ik ook. Telkens één van de kinderen jarig is, denk ik automatisch terug aan de dag dat ze geboren werden. Hoe dat allemaal gegaan is. De moeilijke dingen, de grappige anekdotes, de pijntjes en de opluchting. De opluchting van ‘yeah, ‘t is uit mijn lijf!’ en de nog grotere opluchting van ‘wow, ‘t is gezond’. En dan enkele dagen later ‘o jee, wat moet ik daar thuis in hemelsnaam mee gaan doen?’.
Onze dochter was 5 jaar geleden de schrik van de materniteit. Ik zever niet, de dag dat we naar huis gingen, kwam een verpleegkundige ons dat stilletjes vertellen. ‘Als we het belletje van jullie kamer zagen oplichten dan wisten we dat we ons schrap moesten zetten omdat we naar Heleentje moesten gaan.’ Je moet niet vragen wat voor karaktertje ze die eerste dagen had. Het was net of ze was razend kwaad omdat ze uit mijn buik gebonjourd werd. Gelukkig ebde die razernij nadien een beetje weg. Ik moest er de afgelopen dagen met een glimlach aan terugdenken toen ik dit zag passeren. Ze is wel altijd een specialleke geweest en dat zal ze ook blijven. Je solt niet met Miss H want dat krijg je terug, in your face.
Miss H was enkele weken oud toen De Wederhelft enkele dagen op zakenreis moest. Toen hij terug thuis kwam, ging hij meteen naar zijn dochter want die zou hem zeker wel hard gemist hebben! Papa’s en dochters, weet je wel. Ze zat toevallig net bij me op schoot. Haar blik kruist de zijne, ze draait haar hoofd weg en begint te krijsen als een varken. Welkom thuis papa 🙂
Toen ze ongeveer een jaar was, heeft ze grote broer zo ook eens liggen gehad. Ik was aan het koken toen hij plots aan mijn mouw kwam trekken. ‘Mama, Robin is bang’ zei hij doodongelukkig. Hij was toen een goeie 2 jaar. Ik vraag hem waar hij bang van is. ‘Van Heleen!’ Begint ie daar onbedaarlijk te huilen :s En dan valt mijn lodderig oog op babyzus en begrijp ik hem… Met Teigetje in haar mond kroop ze achter Robin aan, ondertussen vervaarlijk ‘grrroarrrr’ brabbelend. Ik lag strike 🙂
Haar lichaam wordt 5 maar haar grijze hersenmassa is een beetje ouder. Dus worden de cadeautjes daar ook op afgestemd. Ze krijgt van ons onder andere een digitaal fototoestel voor kinderen. Toen ze een tijdje geleden mocht gaan logeren bij een vriendinnetje, bleek dat haar wel te fascineren. Daarnaast nog enkele kleinigheidjes natuurlijk. We geven liever veel kleine cadeautjes zodat ze veel werk hebben om alles uit te pakken. Anders is de fun er nogal rap af.
Hier en daar moeten we tijdens de nachtdienst nog wat slingers omhoog hangen. Bij voorkeur ga ik ook nog als een echte Tasmanian Devil met stofzuiger en dweil door het huis. Vannacht of zo. Als feestmaaltijd koos ze pizza. Flink zo dochter, da’s gemakkelijk voor mama. Gelukkige verjaardag dochterlief, we gaan dit weekend een stevig feestje bouwen. Met koekjestaart en fruitsap 🙂
