Af en toe kijk ik met de kinderen naar het journaal. Het is belangrijk dat ze langzaamaan een wereldbeeld vormen en wat op de hoogte zijn van de actualiteit. De 2 oudsten zitten nu respectievelijk in het tweede en het eerste leerjaar. Vorige week zag de oudste op het nieuws een stukje over de opwarming van de aarde en hoe het op dat vlak 5 over twaalf is voor onze wereld. We hebben daar toen wat over gepraat maar daarna hoorde ik er niets meer van.
Tot gisterenochtend. 7u30 op mijn nuchtere maag in de auto op weg naar school… Denk er aan, het kind is 7 jaar.
‘Zeg mama, da’s wel erg hè, die opwarming van onze aarde? Want daardoor smelt het ijs op de Noordpool en dan komt al dat water in de zee dus dan gaat ons land overstromen!’
‘Maar mama, als ze weten dat dat gaat gebeuren, waarom maken ze dan zo geen muren zoals we in Nederland zagen?’ We bezochten afgelopen zomer Neeltje Jans…
‘Zeg mama, maar ze kunnen toch ook superveel handdoeken op het strand leggen, dan slorpen die al dat water toch op?’ Hmpf, dat betwijfel ik eerlijk gezegd.
‘Of weet je mama, als we nu gewoon de zon een beetje stiller zetten, dan wordt het hier op de aarde toch niet zo warm?’ Ik licht even toe dat de zon geen knopje heeft waar we op kunnen duwen en dat ze dat in het nieuws ook niet bedoelden met de opwarming van de aarde.
‘Ah nee, da’s waar! Dat komt van die broeikasgassen hè mama! Van die dinges, hoe heet dat weer? Met benzine en steenkool en zo.’ Fossiele brandstoffen jongen. ‘Ah ja, ik wist het woord niet meer. Maar omdat wij allemaal heel veel met de auto rijden op de wereld, zijn er te veel van die gassen hè mama!’ Mjah, het kind heeft een punt. Toch maar even aanvullen dat ook de industrie hier een belangrijke rol speelt.
‘Maar mama… Als wij nu zorgen dat het een beetje kouder wordt op de aarde, dan is het toch niet zo erg dat die opwarmt?’ Zo had ik het nog niet bekeken.
Om maar te zeggen… Ze zien een reportage van enkele minuten tijdens het journaal en enkele dagen later heeft hun grijze massa daar heel wat mee gedaan. Naar mijn mening zaten in zijn betoog enkele verrassende perspectieven om naar het probleem te kijken. Als de groten der aarde eens wat meer out of the box en los van hun bankrekening zouden willen brainstormen, dan is er misschien nog iets mogelijk om de desastreuze gevolgen van global warming te beperken. Mijn zoon van 7 jaar is kandidaat om het hele proces mee te begeleiden 🙂