Wie zijn ze, wat doen ze, wat drijft hen? Ik geef toe dat ik zelf perfectionisme-issues heb. In het verleden volgde ik daar een opleiding over en die heeft me heel wat nieuwe inzichten opgeleverd. Sinds ik dat deed, kan ik beter met mezelf leven op het gebied van perfectionisme 🙂 De laatste maanden werd het me duidelijk dat ik niet de enige ben die sukkelt met dit trekje. Iemand met 40% perfectionisme en 60% dwangmatig controlerend gedrag kruiste mijn pad. Bloody hell!
Aanvankelijk had ik niet door wat de onderliggende oorzaak van haar irritant gedrag was. Ik ergerde me groen en blauw als ze in mijn buurt was. Idem voor de telefoongesprekken die ik met haar voerde. Maar toen begon het me langzaam te dagen. Deze dame kan het niet helpen dat ze de dingen doet die ze doet en dat ze zegt wat ze zegt. Het is sterker dan haarzelf. Het heeft me ook een beetje en spiegel voorgehouden. Let wel: ik vermoed dat ik niet zo extreem was toen perfectionisme hoogtij vierde in mijn leven maar ik herkende wel één en ander.
Als ik haar nog eens zie of hoor, ga ik eens een babbel met haar doen. Gewoon om te kijken in hoeverre ze zich bewust is van haar ‘probleem’. Want dat is het: een probleem. Het hypothekeert je dagelijkse leven, je omgang met mensen, je kansen op werk, enz. Zou ze beseffen hoe ze overkomt bij anderen? Voelt ze zelf aan dat ze een slaaf is van haar perfectionistische geest?
Ik weet het niet. ik wil haar ook niet veranderen. Wel zou ik graag proberen haar ogen te openen voor wat ze aanricht. Vermoedelijk is ze een schat van een vrouw. Alleen zit dat verstopt onder een controlerend jasje. Als zij kan leren loslaten en als ze af en toe de lat wat lager legt, zou haar leven en dat van de mensen in haar omgeving veel aangenamer zijn. Been there, done that, enjoying every moment of it!
Iemand uit mijn omgeving bewonderde me dat ik zulk een grellige dosis geduld aan de dag legde in een gesprek met deze dame. Ik heb 3 kinderen, dat helpt. Dat legt een laagje eelt over je aders om je bloeddruk constant te houden op moeilijke momenten. Interacties met deze dame gaan nog geruime tijd moeilijk en vermoeiend zijn. Toch hoop ik dat ik iets met haar kan bereiken. Misschien ga ik eens kordaat uit de hoek komen als het de spuigaten uitloopt. Misschien ook niet. Omdat ik weet wat het is. Omdat ik haar een positieve evolutie toewens. Omdat ik weet hoe mooi het leven kan zijn als je jezelf niet verantwoordelijk stelt voor al wat er mis zou kunnen gaan op deze aardkloot.