Afscheid

Goede vrijdag was dit jaar geen goede vrijdag. Echt niet. Corona overmeesterde het lichaam van mijn grootmoeder. Een sterke en onafhankelijke vrouw die door het leven niet gespaard werd. Gevormd door het leven maar onder haar ruwe bolster zat zo een gevoelig en warm hart. Haar leven stond in het teken van zorgen, beroepshalve als poetsvrouw in het ziekenhuis maar meer nog daarnaast.

Bomma, bomsie zoals we haar noemden, heeft in mijn leven een heel belangrijke rol gespeeld. Ze heeft me mee gevormd tot wie ik ben.

Ondanks haar leeftijd, was ze nog steeds een sterke madame en helder in haar gedachten. Tot Corona haar vond. Ze wist heel goed wat haar kansen waren want ze heeft de afgelopen periode ook dagelijks naar het nieuws gekeken. Ze leek haar lot  te aanvaarden eens ze in het ziekenhuis was. En toen kwam de positieve test. En ging het snel. Dit afscheid heeft ze niet verdiend. Helemaal alleen in een ziekenhuiskamertje liggen wachten op het einde… Wat ging er in haar hoofd om? Ik besef dat ik zeker niet de enige ben die rouwt om een zgn. Coronadode, zo een getalletje in de dagelijkse statistieken van Steven Van Gucht. Maar ik kan u zeggen, het is hard. Heel moeilijk ook om te bevatten voor mijn kinderen.

Vanuit mijn hart wil ik het personeel van AZ Diest oprecht bedanken. Dat heb ik vannacht ook telefonisch al gedaan. Onder deze aartsmoeilijke omstandigheden werken, het is niet evident. De belasting, fysiek en psychisch, is groot. Toch hebben zij altijd aandacht gehad voor de empathie en het menselijke in de zorg. Ze deden wat ze konden om contact met bomma mogelijk te maken. Zodat we vanop afstand konden laten merken dat we toch bij haar waren. Het deerde hen niet dat ik dagelijks belde voor een update, altijd waren ze even vriendelijk en behulpzaam. Ondanks alle drukte namen ze de tijd om onze vragen eerlijk te beantwoorden.

Bomma, je bent weg maar je blijft altijd bij ons. De waarden die je ons mee gaf, zullen we hoog in het vaandel blijven dragen. Bedankt voor al wat je voor me betekend hebt, voor alle goede raad en zorgen, voor een immer luisterend oor, bedankt om te zijn wie je bent. We’ll meet again.