Wasdatte? Een groot onderhoud in de neus-keel-oorregionen. Onze flinke peuter van 18 maanden kent het nu ook. Afgelopen week ging ze naar de dagkliniek om voor de 3e keer buisjes in haar oren te laten plaatsen en ineens werden de neuspoliepen en haar amandelen verwijderd. Volgens de kinderarts doen ze dit laatste normaal pas vanaf de leeftijd van 2 jaar maar voor Mooie Meid werd een uitzondering gemaakt en daar zijn we niet rouwig om.
Bij haar waren de amandelen van nature zodanig groot dat ze voor de nodige hinder zorgden. Slikproblemen met daardoor verminderde eetlust en gewichtsverlies is er eentje van. Als je baby slank gebouwd is, is het niet tof om ze op korte tijd verder te zien vermageren terwijl ze wel honger heeft maar gewoon niet fatsoenlijk kan eten of drinken. Gelukkig is ze haar best blijven doen maar de afgelopen weken ging het toch wel achteruit op dat vlak. Als we de groeicurven bekijken, is ze op een goeie 2 maanden toch behoorlijk gezakt met haar grafiek. Nu bengelt ze ergens onderaan wat de statistieken betreft.
Wat op mij het meest doorwoog, waren de slaapapneus. Elke nacht opnieuw lag ik met een klein hartje te luisteren hoe ze sliep, snurkte, stopte met ademen, wakker schrok, terug probeerde in te slapen en dat maal héél veel keer op een nacht. Zowel zij als wij waren stilaan oververmoeid. Onze peuter had continu last met ademen. We hoorden altijd waar ze zich bevond door haar ademhaling.
De ingreep verliep vlot, ons juffrouwtje had weinig last van de narcose. Helaas bracht ze een infectie mee. Dus ’s anderendaags zaten we al bij de huisarts. Dankzij een antibioticakuur is het ergste leed ondertussen geleden. Nu is het voor ons wennen. Mooie Meid eet bijna weer als vanouds en geniet daar nu ook duidelijk van. Je zou voor minder als je hoofdzakelijk ijsjes en puddinkjes geserveerd krijgt.
Maar bovenal luisteren we nu vaak naar de stilte. We moeten er nog aan wennen hoe stil ze nu slaapt. We moeten leren dat het ok is dat we haar niet horen slapen. Vaak lig ik ’s nachts nog te luisteren. We merken dat ze nu beter uitgerust is overdag, dat ze meer energie heeft en actiever speelt. Ze gaat niet meer te pas en te onpas op de grond liggen om te rusten als ze moe wordt. En ze heeft ’s nachts haar tutje veel minder nodig dan voorheen. Ze kan nu actief zijn met haar mondje dicht, terwijl ze rustig door haar neus ademt. Heel normaal zou je denken, voor ons is het wennen om dat te zien.
https://neus-keel-oor.be/nl/nko/kinder_nko/behandelingen/adenotonsillectomie_kind/
