In dit huishouden zijn moeder en dochter gezegend met te soepele gewrichten. Op zich is dat niet zo erg maar je moet wel met een paar dingen rekening houden. Zo is het voor ons heel belangrijk dat wij voldoende sporten. Onze spieren moeten in goede conditie zijn om de flexibiliteit van onze gewrichten op te vangen. Anders zouden we geregeld op spoed zitten met ontwrichte lichaamsdelen. Om maar een voorbeeldje te geven.
Onze dochter wordt in januari 6. Veel kinderen kunnen op die leeftijd al fietsen zonder zijwieltjes. Voor haar zit dat er nog niet in. Dat gaat ook nog lang duren vermoed ik. Ze heeft een fiets met zijwieltjes en zelfs daar valt ze nog mee om. Faut le faire. En het ergste is dat ze er helemaal niks aan kan doen. Ik vind het zo rot voor haar 🙁
Om te fietsen moet je een zekere stabiliteit in je lichaam hebben hebben, vooral in je bekken. Zo blijft je rug mooi recht en zitten je armen juist aan het stuur. Heleen op een fiets zetten is hetzelfde als een bloemzak op een fiets zetten. Sorry dochter… Ze blubbert heen en weer, vindt het evenwicht niet en kan dus ook niet recht blijven. Haar lichaam heeft nog tijd nodig om wat steviger te worden en dan komt dat als vanzelf goed. Maar hoe lang zou dat nog duren?
We zijn vooral bezorgd dat ze hier op school mee geplaagd zal worden. Veel kinderen van het eerste leerjaar kunnen al fietsen maar zij niet. Gelukkig kan ze al wel zwemmen, vorige week behaalde ze haar zwembrevet. Moesten er ouders zijn die tips hebben om onze dochter toch veilig aan het fietsen te krijgen, dan zijn hun reacties zéér welkom…
In de eerste kleuterklas werd ze ook al getreiterd omwille van haar gewrichten. Kindjes gaven haar graag een duwtje omdat ze wisten dat Heleentje toch altijd omvalt. Dat willen we niet nog eens meemaken.