Het is zover! Dit schooljaar doet onze oudste nazaat zijn eerste communie. Daar kijkt hij al een jaar naar uit, nu is het eindelijk bijna zover. Voor alle duidelijkheid: wij dringen onze kinderen geen geloof of andere overtuigingen op. Wel hebben we hen laten dopen en doen ze eerste en plechtige communie. Nadien beslissen ze zelf wat ze willen doen. Die keuze maakten we omdat het niet evident is om als volwassene nog toe te treden tot de katholieke kerk. Wie zich als volwassene wil laten dopen, moet daar bijvoorbeeld behoorlijk wat voor over hebben.
Voor wie het wil weten, Wikipedia legt mooi uit wat de eerste communie eigenlijk is:
De eerste communie is in het christendom de feestelijke gelegenheid dat iemand voor het eerst nadert tot de eucharistie. De eerste communie maakt deel uit van de initiatiesacramenten (doopsel, eucharistie en vormsel) en dient voorafgegaan te worden van de eerste biecht.
In de Katholieke Kerk nemen de kinderen doorgaans deel aan de eerste communie wanneer ze tot de jaren van verstand zijn gekomen (ongeveer 7 tot 8 jaar). Dit gebeurt na een voorbereidingstijd, waarbij de kinderen op school of op de parochie catechese krijgen, bijvoorbeeld over Kerk, sacramenten, over Jezus en de eucharistie. Men kan natuurlijk ook op latere leeftijd voor het eerst tot de eucharistie naderen. Tot 1910 was het gebruikelijk geweest dat jongens en meisjes op hun twaalfde hun Eerste Heilige Communie deden. Paus Pius X vervroegde de leeftijd in het decreet Quam singulari. In Vlaanderen doen kinderen tegenwoordig hun eerste communie (afhankelijk van de regio) in het eerste of tweede leerjaar van de lagere school.
Kern en hoogtepunt van de eerste communie is de feestelijke H. Mis. Doorgaans worden de eerste communicanten nauw betrokken bij de liturgie, bijvoorbeeld in de intredeprocessie, in een preek in vraag en antwoord, in zang, of in het aandragen van de gaven.
Vooral in het zuiden van Nederland en in België wordt naar aanleiding van de eerste communie een familiefeest gevierd.
De tweede alinea deed me sarcastisch glimlachen. Ik ken veel mensen die indertijd hun eerste communie deden maar ik steek er mijn hand niet voor in het vuur dat ze ooit tot de jaren van verstand kwamen 🙂
De school gaf vandaag een briefje mee waar we op mogen aanduiden of onze zoon zijn communie doet en zo ja, in welke parochie. Vroeger kon je dat precies niet zelf kiezen of ben ik mis? In Molenstede wordt er blijkbaar geen eerste communie gedaan dus we moeten sowieso uitwijken.
Het werk kan nu beginnen: nadenken over een outfit voor zoonlief en voor de rest van het gezin (ik zie de oogjes van onze vijfjarige fashionista al blinken), nadenken over een feest, catering, logistiek, enz. In een zaal of thuis? Zelf kokerellen of een traiteur aan het werk zetten? Iets speciaals qua animatie voorzien of niet? Het is een grote dag voor onze man dus het mag wel een beetje een feest zijn dat anders is dan anders. In die periode is hij ook jarig maar dat vieren we apart.
We weten dus weer wat doen. Misschien maak ik van dit project best en draaiboek. De volgende jaren zijn immers goed gevuld met eerste communies en vormsels. Dat heb je met 3 kindjes die qua leeftijd dicht bij elkaar zitten 😉