Vandaag vatte ik het plan op om met de kindjes op restaurant te gaan. Tegen de middag, toen mijn grijze massa voor de helft was weggesmolten bij de tropische temperaturen, was ik alternatieven aan het zoeken. Een godsgeschenk werd me in de schoot geworpen… Op Facebook werd een oproep gelanceerd voor een pop-up picknick in ons Diesterse pareltje in de binnenstad: Park Cerckel. Zalig! Onder een boom bij het moeras (‘Mama, Shrek woont hier! Hoe cool is dat!!!!’) genoten we van de sfeer en onze knabbeltjes.
Vol blijdschap vergat ik even dat de muizen hier dood vallen. Ik vulde een tas met véél drank en knabbelhapjes en vertrok met de kroost om te gaan picknicken. Een hittegolf is niet bevorderlijk voor de eetlust van kinderen dus knabbelhapjes waren dik in orde. Ik koos voor druiven, olijven, worteltjes, koeken, stokjeskaas en appelen. Allemaal dingen die ze tijdens het spelen gauw in hun mond kunnen stoppen. De knabbelhapjes werden vlot gedeeld met de andere kindjes. Want zo een picknick, da’s ook een beetje ruilhandel doen. Van elkaars potjes proeven en delen met anderen zonder bijbedoelingen. Gewoon omdat je dat leuk vindt. Ja, mensen kunnen tegenwoordig nog zo zijn.
Zulke dingen maken mij nu eens vrolijk zie. Op de wilde boef ergens naartoe vliegen voor een gezellig samenzijn en om nieuwe mensen te leren kennen. Zonder knabbelhapjes maar met een voldaan gevoel keerden we terug naar huis. Love and peace 😉
De picknick was ook een mijlpaal voor Raketman: hij kreeg er zijn eerste wespensteek. Op zijn vingertje dan nog. We hielden er ijs op en een watje met azijn. Voor het slapengaan kreeg hij nog een kwak Neurofen. Hopelijk is het morgen beter…