Ook dat hoort bij opgroeiende kinderen. Vandaag kregen ze popcorn als tussendoortje. Dat geeft wat energie om beter buiten te kunnen ravotten 🙂 De kleinste had toch wel die ene maïskorrel in de kom gevonden die niet transformeerde in een popcorndingetje zeker…
En wat doen we daar eigenlijk mee? Juist. We proberen dat in onze neus te stoppen. Plots komen broer en zus met groot alarm binnen gestoven. ‘Mamààààà, Jasper heeft een popcorntje in zijn neus gestoken en nu komt dat er niet meer uihuitttt!’ Enkele tellen later kwam Raketman aarzelend binnen getrippeld. Met een maïskorrel in zijn neus.
Nu wil het toeval dat de stakkerd verkouden is. Zijn hoofd zit vol snot. Echt vast kon die korrel dus niet zitten. Ik zei hem dat ie eens ferm moest snuiten (zonder zakdoek) terwijl hij het andere neusgat dicht hield. Et voilà, daar bengelde een maïskorrel ter hoogte van zijn mond aan een groene sliert snot. Ik zag zijn tong al in die richting bewegen en kon nog net ‘NEEEEEEE’ roepen. En toen ademde hij in en was de maïskorrel weer verdwenen. Het leek wel een benjisprong voor zotte maïskorrels. Ik onthield uit mijn observatie dat je snot kan laten schuimen als je er wat druk op zet…
Bij de volgende poging hielden we een zakdoek in de aanslag zodat we de maïskorrel meteen konden verwijderen. Voor de geïnteresseerden: als je kind een voorwerp in de neus er niet uitgesnut/uitgesnoten (wat het ook mag wezen) krijgt, dan ga je best eens langs de huisarts of de dokter met wachtdienst.
