Men heeft er al wetenschappelijk onderzoek naar gedaan om te achterhalen of mannen en vrouwen een verschillende pijngrens hebben. Vandaag deed ik een empirisch onderzoek en mijn conclusie is: ja! De zoon mocht naar de tandarts voor een kleine ingreep. Echt iets banaals. Ter plaatse oordeelde de tandarts dat het beter was om ineens 2 losse melktanden te verwijderen. Als verantwoordelijke moeder negeerde ik de priemende blik van de zoon en gaf toestemming. Ter compensatie voor wat in zijn ogen hoogverraad was, mocht hij in mijn hand knijpen als het pijn deed.
Zoonlief kreeg eerst een voorverdoving, een soort gel die ze op het tandvlees smeren, om de injectie van de eigenlijke verdoving pijnvrij te maken. Toen ik zijn leeftijd had, deden ze dat precies nog niet. Ze knalden die naald in je bek en begonnen aan het grote werk. Soit, nadien volgde het prikje, de tanden werden verwijderd en hier en daar werd een lapje tandvlees weggesneden. Het bloedde wat maar da’s normaal. Mijn 4 vingerkootjes werden ondertussen samengeknepen tot 1 ultravingerkootje.
Zoals het hoort gaf ik hem op weg naar de kassa een compliment omdat hij zich zo goed gedroeg. En toen volgde het relaas van een bijna-dood-ervaring…
‘Mama, da’s ni normaal die verdoving! Plots zag ik een héél fel wit licht en werd ik misselijk dus ik ga nu meteen naar het toilet!’ Dat bracht zijn geest helemaal terug naar de wereld van de levenden want het eerste wat ik daarna hoorde was: ‘Ik heb honger!!!!!’
Pubers… Stoere praat, grote bek maar als het er op aankomt zooooo een klein hartje 😉
