Wat voelde ik me vandaag toch weer een ontaarde moeder… Vanaf dat de kinderen terug buiten spelen, vond ik geregeld gras en mos in onze brievenbus. Enkele keren betrapte ik hen op heterdaad toen ze lustig steentjes in de brievenbus aan het proppen waren. Op zich is dat onschuldig kattenkwaad maar het is behoorlijk vervelend om zo de post uit je brievenbus te moeten vissen. Vooral als het een ganse dag geregend heeft. Niks zo leuk als een onleesbaar rekeningnummer op een factuur bijvoorbeeld… Ik heb daar al een paar keer flink voor gemopperd op de kroost, net als De Wederhelft.
Vorige week hadden we het er aan tafel nog met hen over. Bij hoog en bij laag hielden ze hun onschuld staande. Dus volgde er nog een preek van De Wederhelft over liegen. Dat gras en viezigheid in de brievenbus steken erg is maar dat liegen nog erger is. Alle 3 keken ze heel onschuldig en zeiden dat ze van niks wisten.
Vandaag kwam de aap uit de mouw. Mijn bloedjes van kinderen wisten eerlijk waar van niks. Eén of andere struisvogelsoort koos onze brievenbus blijkbaar uit als broedplaats. Het beestje doet al weken verwoede pogingen om een nest te maken, elke dag opnieuw. Vandaag had ie een productieve dag want de brievenbus was bijna voor de helft gevuld. En op het gras lag te blinken: 1 ei. Helaas sneuvelde het toen ik de post uit de brievenbus haalde.
Meteen na die ontdekking heb ik me geëxcuseerd bij elk van de Koters. De kleinste zei als eerste: ‘Maar dan moet papa eigenlijk sorry tegen mij zeggen want hij zei dat ik niet mocht liegen.’ Het mannetje heeft gelijk. Dus ’s avonds nam Raketman de telefoon en belde naar papa. ‘Hallo papa, met Jasper. Jij moet eigenlijk sorry tegen mij zeggen want ik had het niet gedaan maar de vogeltjes wilden een nestje maken en toen heeft mama het eitje kapot gedaan dus ik heb niet gelogen.’ Stemgeluid aan de andere kant van de lijn. Raketman zweeg in alle talen en keek triest. Stiekem fluisterde ik hem toe of er iets was. ‘Papa moet sorry tegen mij zeggen maar hij doet het niet.’ Tijd om me even te moeien, anders ging ik zoonlief helemaal niet in bed krijgen.
Na de sorry van papa ging hij flink (kuch) slapen. En ik realiseerde me dat ik een dode op mijn geweten heb. Beste mama vogel en papa vogel, ik respecteer jullie nestdrang en zal een kaartje op de brievenbus hangen voor de postbode 🙂
PS: weet iemand wat voor vogel dit soort eitjes legt? Het was een wit ei van ongeveer 1 cm met bruine vlekjes.
PS: vogels vinden ons tof, herinner je nog deze 😉
Ik dacht inderdaad direct aan die schuur 🙂