Nog enkele dagen en ’t is zover: dan kiezen we opnieuw voor lokale en provinciale bestuurders. Al enkele jaren ben ik ondervoorzitter van Open Diest, voorheen bekend als Open VLD Diest. In de aanloop naar de vorige gemeenteraadsverkiezingen besloten we om af te stappen van de ideologische verzuiling op lokaal … Continue reading
Ze blijven bijzonder… Deze week pikte ik 2 pubers en een kakelnestje op na een dag speelpleinwerking. Op weg naar huis leerde ik weer wat bij. Even duiden: wij gaan graag naar de welness. De zonen hebben de eer en het genoegen om dit met hun moeder te doen. Puberdochter, … Continue reading
Iedereen kent ze wel: de zijlijnmensen. Ze zien en horen dingen, vormen hun mening die ze delen met iedereen die het wel of niet wil horen. Ik geef toe dat ik me er soms ook aan bezondig maar er zijn er die hier werkelijk een way of life van maken. … Continue reading
Na jaren heb ik nog eens geprobeerd een gedichtje neer te pennen. Soms heeft het iets therapeutisch. ’t Is niet geweldig maar misschien heeft iemand er iets aan. Dus gooi ik het maar op tinternet… Het gaat over onze angst voor verdriet. We duwen het weg en als het er … Continue reading
Gevaar betekent dat. Groot gevaar. Of in dit gezin: loempigheid. Maar om anderen te behoeden om dezelfde fouten te maken dacht ik… Ik maak een sensibilisatietekstje. Uit het leven gegrepen dus. Een must read voor ouders van pubers die het world wide web verkennen. En dat doen ze allemaal. Is … Continue reading
Hey bomma, bomsie, kungfubomsie, Sinds corona je wegnam, neem je de telefoon niet meer op dus schrijf ik je een verjaardagsbrief. Hoe gaat het met jou? Amuseer je je daarboven wat? Zet je het kot niet te vaak op stelten? De rijstpap nog niet beu gegeten met je gouden lepeltje? … Continue reading
Al jaren ben ik fan van #shoplokaal. Ik probeer bij mijn aankopen zoveel als mogelijk te kiezen voor lokale ondernemers. Maar door mijn drukke job ben ik ook fan van automaten: geldautomaten, drankautomaten, ticketautomaten, … Recent had ik op korte tijd 2 dingetjes aan de hand die me weer maar … Continue reading
12 mei… Dag van de Verpleging. Ze hebben het imago van te zagen en te klagen voor meer loon en meer vrije dagen. Terecht of onterecht, da’s niet aan mij om over te oordelen. Ik kan alleen maar zeggen wat ik zie, al zolang ik het me kan herinneren. Ze … Continue reading
1 jaar geleden is het al. 12 maanden. 365 dagen. 365 dagen dat ik elke dag terugdenk aan het telefoongesprek dat ik met je voerde. Ons laatste echte gesprek. Je was al van de dienst spoedgevallen verhuisd naar de afdeling. Ik herinner me nog de rilling en het slechte gevoel … Continue reading
Zondag 3 januari. De laatste dag van de kerstvakantie. Een zondag dus uitslaapdag. Zelf ben ik al even wakker en geniet ik vanuit mijn bed van de rust en de stilte in huis. Niet evident wanneer je een groot gezin hebt. De katten patrouilleren chagrijnig op de gang, wachtend op … Continue reading